«ای ایران»، سرودی سرشار از حماسه، غرور و امید
به گزارش خبرنگار موسیقی شبکه خبری ایران 24، حضور دلگرم کننده رهبر معظم انقلاب در آئین سوگواری شب تاسوعا در حسینیه امام خمینی(ره) از یک سو و پیشنهاد خواندن سرود «ای ایران» به محمود کریمی مداح اهل بیت(ع) از سوی ایشان، نه تنها شور و حماسه و امید به همراه داشت بلکه از منظر هنری و نگاه حضرت آیت الله خامنه ای به مقوله کارکرد هنر در عرصه‌های مختلف قابل تامل است.
چه حس خوبی که مردم در این ایامی که با تهاجم رژیم صهیونیستی همراه بود نه تنها ناامید و متفرق نشدند بلکه این حادثه نشان داد که هر تهدیدی بیرونی باعث اتحاد مستحکم‌تر مردم این سرزمین می‌شود. این همدلی و اتحاد در بالاترین شکل خود حتی بین جناح‌ها و منتقدان و مخالفان به روشنی قابل مشاهده است و جهان را از این منظر در بهت فرو برد.
در این بین ارتباط و همبستگی اسلامی - ایرانی نیز نمود بارزی یافت و رهبر معظم انقلاب با اهتمام به این سرو د، شوقی در جریان هنر به طور اعم و موسیقی به طور اخص ایجاد کردند که می‌تواند در مسیر جریان‌سازی و تسهیل موسیقی خوب و فاخر، به غایت راهگشا باشد.
«ای ایران» برجسته‌ترین قطعه میهنی است که زنده یاد محمد نوری خواننده سرشناس پاپ خوانده است.
این خواننده آثار ماندگار متعددی دارد که معمولا در دسته آثار تغزلی و عاشقانه و بعضا با مضامین اجتماعی قرار می‌گیرند که به گوش اکثر مخاطبان آشنا هستند، آثاری چون «جان مریم»،«کهکشان عشق سرزمین محبوب من»،«نسترن» و «تو بیو».
«ای ایران» یا «ای وطن» در تونالیته ماژور مطابق با دستگاه ماهور ایرانی ساخته دکتر محمد سریر آهنگساز پیشکسوت موسیقی پاپ است که سازنده برخی دیگر از آثار محمد نوری نیز هست.
جالب اینکه آهنگ «ای ایران» برای اولین بار در بحبوحه جنگ تحمیلی ایران و عراق تحت عنوان آلبومی به نام «دلاویزترین» منتشر شد که در آن زمان نیز با استقبال گسترده مخاطبین همراه شد، حالا نیز این اثر در جنگ تحمیلی دیگر که این بار نیز ملت ایران از آن سربلند و پیروز درآمدند، با استقبال مواجه شده است.
تورج نگهبان شعر این قطعه را سروده است که در آن حس میهن‌پرستی، سلحشوری و احساس غرور و دلدادگی به ایران در آن جاری است.
شاعر این اثر را به گونه‌ای نوشته که توامان از حس حماسی و عاشقانه با زبانی ملایم بیان شده است و برخلاف بسیاری از آثار حماسی که تنها ضرباهنگ حماسی دارند، این اثر ترکیبی بدیع از عشق و حماسه را تداعی می‌کند.
محمد سریر آهنگساز این قطعه از ریتم چهار ضربی بهره برده در گام ماژور که می‌تواند هم تم حماسی را القا کند هم عاشقانه را. آهنگساز در این اثر ابتدا با نت‌های کشیده و ملایم کار را شروع می‌کند اما این بهره با استفاده از نت‌ها با فواصل سوم و پرش‌های چهارم و پنجم صورت می‌گیرد اما همچنان نت‌ها به صورت کششی اجرا می‌شوند تا جایی که کلام به «ای ایران ایران! دور از دامان پاکت دستِ دگران، بد گهران» می‌رسد و آکسان‌ها، کشش‌ها مقطعی و سر ضرب می‌شوند تا حس حماسی اثر از این بعد نمایان شود.
این روند به صورت لوپ یا دور در تمام آهنگسازی این اثر در تعلیقی و دورانی بین عشق و میهن، حماسه و وطن در جریان است.
ازاین رو ترکیب درست شعر، با آهنگسازی فنی و در عین حال دارای مولفه‌های زیبایی‌شناسی و اجرای کم نظیر محمد نوری باعث شده تا با اثری مواجه شویم که ارزش بارها شنیدن را داشته باشد.
