مقایسه پزشکیان با فروغی بزرگترین توهین به رئیس جمهور است/ فروغی صاحب نظر اما وابسته به انگلیس و فراماسونری بود

عباس سلیمینمین فعال سیاسی و مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران، در گفتوگو با خبرنگار گروه سیاسی شبکه خبری ایران ۲۴، در پاسخ به پرسشی درباره مقایسه وضعیت کنونی آقای پزشکیان با دوران نخستوزیری فروغی، با تأکید بر صبوری گفت: «از میزان آگاهی جناب آقای قائمپناه درباره مسائل تاریخی اطلاعی ندارم، اما لازم میدانم توضیحی ارائه دهم، زیرا این نوع اظهارات ممکن است رئیسجمهور محترم را به اشتباه بیندازد.»
وی افزود: «آقای فروغی، عالمی صاحبنظر در تاریخ بود که علاوه بر علم، وابستگی سیاسی نیز داشت. وی رضاخان را به خوبی میشناخت و از خطرات او برای حکومت بیشتر از دیگران آگاه بود، اما به دلیل وابستگی سیاسی به انگلیس، تحت نفوذ فراماسونری، ناچار به حمایت ظاهری از رضاخان بود. فروغی هیچ تعلق خاطری به رضاخان نداشت و او را فردی بسیار خطرناک میدانست، اما این حمایت از سر اجبار سیاسی بود، چرا که رضاخان محصول کودتای انگلیسیها بود.»
سلیمینمین در ادامه توضیح داد: «پس از تشکیل نخستین کابینه رضاخان، زمانی که دیکتاتوری وی حتی اطرافیانش را نیز تحت تأثیر قرار داده بود، مسئله لباس واحد برای مردان و زنان مطرح شد که اعتراضات وسیعی، از جمله در مشهد، بههمراه داشت. در زمانهای گذشته، مشهد و جوار امام هشتم(ع) امنترین مکانها بودند و کسی جرئت تعرض به پناهندگان در آنجا را نداشت، اما رضاخان دستور سرکوب معترضان را صادر کرد. نایب نایبالکلیه آستان قدس رضوی به دلیل احترام به این مکان مقدس تلاش کرد تا مسئله را بهصورت سیاسی حل کند، اما باز هم سرکوب ادامه داشت.»
وی افزود: «اسدی که پسرش داماد فروغی بود، پس از دستگیری و تهدید به اعدام، نامهای به فروغی نوشتند و درخواست کمک کردند. فروغی در پاسخ نوشت: «در کف شیر نر خونخوارهای جز رضا کو چارهای؟» این پیام خصوصی به دست جاسوسان رضاخان رسید و فروغی به دلیل این جواب، مورد دشنام و کنارهگیری او قرار گرفت.»
مدیر دفتر مطالعات تاریخی درباره تفاوت وضعیت فروغی و پزشکیان گفت: «مقایسه آقای فروغی با دکتر پزشکیان قیاس مع الفارق است. فروغی به عنوان فردی که سیاستهای انگلیسیها را در دو دولت رضاخان و محمدرضا اجرا میکرد، نقش مهمی در تثبیت سلطه این سیاستها داشت، در حالی که شرایط و زمینههای هر دو متفاوت است.»
وی تأکید کرد: «ای کاش سیاستمداران قبل از ورود به مسائل تاریخی، مطالعه دقیقی داشته باشند تا جامعه دچار خطا و اشتباه در فهم تاریخ نشود.»
پزشکیان؛ مردی با صداقت بیبدیل و متفاوت از فروغی
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران، اظهار داشت: «اینکه گفته شود امروز جایگاه آقای پزشکیان مانند فروغی است، بزرگترین توهین به آقای پزشکیان است و بیش از این توهین نمیتوان به ایشان کرد. آقای پزشکیان به دلیل نداشتن سابقه سیاسی و اسم و رسم، در این زمینه ضعفهایی دارد، اما تنها چیزی که برای او ارزشمند است صداقت اوست. »
وی افزود: «اگر صداقت پزشکیان را زیر سوال ببریم، دیگر برای او چه چیزی میماند؟ فروغی روراست نیست؛ میداند رضاخان چه جنایتکاری است، متنهایی نوشته و نامههایی از خویشاوندانش دارد ولی خودش را متعهد به مصالح بیگانگان میبیند و از لحاظ تشکیلاتی وابستگی دارد. ولی پزشکیان صادق است. او آدم پیچیده یا سیاستبازی نیست. آنچه فروغی انجام داده، بازی سیاسی است.»
سلیمینمین تصریح کرد: «قیاس آقای پزشکیان با فروغی قیاس معالفارقی است. چیزی که امروز سرمایه آقای پزشکیان است، این نیست که به خاطر پست و مقام، خود را به اینطرف و آنطرف بزند، خودش شأنیتی دارد. در حالی که فروغی برای ماندن در قدرت، مطامع انگلیسیها را دنبال میکند و این موضوع بسیار متفاوت است و اصلاً قابل مقایسه نیست.»
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران در پایان گفت: «پیش از آنکه از من پرسشی درباره این موضوع شود، برخی دیگر هم بدون آگاهی از تاریخ این مقایسه را مطرح کردهاند که امیدوارم خطای خود را جبران کنند تا دیگران بر پایه این اشتباه به خطا نیافتند.»
پزشکیان به دلیل شأنیت تخصصی خود از سیاستبازی دوری میکند
سلیمینمین درباره تشبیه دوره دولت دکتر پزشکیان به دورهای دیگر در تاریخ ایران؛ گفت: «هر کس دارای ویژگیها و خصوصیات خاص خود است و هیچ فردی شبیه فرد دیگر نیست. برخی افراد در برخی زمینهها قوت دارند و در برخی زمینهها ضعف. من لزوماً شباهتی میان دکتر پزشکیان و افراد دیگر در تاریخ نمیبینم.»
وی درباره شخصیت و شیوه سخن گفتن دکتر پزشکیان توضیح داد: «آقای پزشکیان بسیار ساده و صادقانه صحبت میکند، زیرا شأنیت بالای تخصصی که دارد، او را از سیاستبازی دور کرده است. برخلاف برخی افراد که برای ارتقا خود به هر در و دیواری میزنند و به دنبال پستهای سیاسی هستند، دکتر پزشکیان نیازی به این کارها ندارد. شأنیت و منزلتی که تخصص او در جامعه به وی میدهد، بسیار بالاتر از یک پست سیاسی است.»
سلیمینمین درباره علت عدم آموختن سیاستبازی توسط دکتر پزشکیان افزود: «ممکن است به همین دلیل باشد که سخنان او گاهی بسیار ساده و نزدیک به ادبیات عامیانه است و شاید همین خصوصیت باعث شود که مردم او را دوست داشته باشند. شناخت دقیق پزشکان و ویژگیهایشان بسیار مهم است و دکتر پزشکیان نمونه بارز یک متخصص متعهد و بیحاشیه است.»
وی تأکید کرد: «دکتر پزشکیان در طول سالهای گذشته سیاستبازی را نیاموخته و همین عامل باعث شده تا مسیر متفاوتی در عرصه سیاسی داشته باشد.»
پزشکیان سیاستبازی را نیاموخته و اصلاحطلبان تندرو از او انتقاد میکنند
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران، اظهار داشت: «آقای پزشکیان به دلیل جایگاه علمی و ارتباط گسترده با مردم، نیازی به سیاستبازی و زد و بندهای رایج در کسب قدرت نداشته است. سیاستبازی معمولاً از کسانی سر میزند که برای راهیابی به مجلس یا موقعیتهای سیاسی باید به زد و بند متوسل شوند، اما پزشکیان از این قاعده مستثنا بوده است. وی فردی آرام و متین در عرصه سیاسی است و گرچه جزو اصلاحطلبان به شمار میرود، اما از بندبازیها و شورشهای سیاسی فاصله داشته است.»
وی افزود: «اگر آقای پزشکیان حزبی بود، شاید برخی این رفتارهای سیاسی را یاد میگرفت، اما تاکنون این گونه نبوده است. به همین دلیل، مقایسه ایشان با شخصیتهای کاملاً سیاستباز مانند فروغی درست نیست. در گذشته کارهایی که فروغی انجام داده به نفع انگلیسیها بوده و نشانگر سطح دیگری از سیاستبازی است.»
سلیمینمین در پاسخ به سوالی درباره انتقادات گسترده اصلاحطلبان به پزشکیان در آستانه سفرش؛ گفت: «عدهای از اصلاحطلبان بندباز برای ارتقای موقعیت خود در جامعه تلاش میکنند با استفاده از این فضا علیه آقای پزشکیان تبلیغات کنند. برخی جوانان نیز به وعدههای تبلیغاتی جذب میشوند، مانند برقراری رابطه و گفتوگو با رئیس جمهور آمریکا، که این وعدهها بیشتر جنبه تبلیغاتی و سیاسی دارد و فاقد پشتوانه کارشناسی است.»
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران تاکید کرد: «مذاکره در سطح کارشناسی ممکن است، اما اینکه رئیس جمهور در قالب دیدارهای سیاسی سطح بالا وارد گفتوگو شود، شرایط و مقدمات خاص خود را میطلبد و نشانه بیتدبیری است که چنین پیشنهاداتی بدون پیشزمینه مطرح شود. همچنین برخی با این رفتارها رئیس جمهور را تحقیر میکنند و دنبال منافع جناحی خود هستند.»
وی گفت: «در میان اصلاحطلبان نیز جریانات تندرو وجود دارند که از این موقعیتها سوءاستفاده کرده و اعتبار کشور برایشان اهمیتی ندارد. آنها تنها به دنبال بهتر شدن موقعیت خود در میان مردم و جذب آرای جوانان هستند؛ چیزی که در اصولگرایان نیز دیده میشود. به همین دلیل اینگونه اختلافات در عرصه سیاسی وجود دارد که بخش عمدهای از آن ناشی از رقابتهای جناحی است.»
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران گفت: «بدترین بیصداقتی، بیصداقتی یک جریان سیاسی است؛ بیصداقتی کسانی که ادعای پیروی از رهبری میکنند و بیصداقتی افرادی که مدعی طرفداری از آقای پزشکیان بودند، اما در عمل مسیر دیگری را دنبال میکنند.»