به گزارش رسانه تحلیلی تصویری بهمن، به نقل از خبر حوزه، در صفحه ۸۷ کتاب شرح اسم (زندگی‌نامه مقام معظم رهبری) خاطره‌ای از امتحان شفاهی ایشان آمده و در آن گفته اند:
تازه به قم آمده بودم، هم به دلیل رسمی‌تر شدن فعالیت علمی و هم به جهت گرفتن شهریه آیت‌الله بروجردی، باید در اتاقی که در مجاورت کتابخانه فیضیه بود، امتحان شفاهی می‌دادم.
برای امتحان نام‌نویسی کردم، شنیده بودم یکی از ممتحنین طلبه فاضلی است به نام «شیخ لطف‌الله صافی».
تا وارد شدم بخشی از کتاب مکاسب و کفایه را مشخص کردند، تا مطالعه کنم و امتحان بدهم. «به من برخورد. گفتم من خارج می‌خوانم. شما چطور از من راجع به سطح، سوال می‌کنید؟ گفتند: رویه مان این است… برای شما که ضرری ندارد.»
ظاهراً آقای صافی زودتر متوجه شد که طلبه درس‌خوانی هستم، اما ممتحن دیگر «گفت که نه آقا، بخوان، ترجمه کن… معنا کردم و خوب هم معنا کردم. بعد گفتند یکی از درس‌های آقای بروجردی را… بنویس.» رفتم در اتاق کنار، شروع کردم درس جدید آیت‌الله بروجردی را تقریر کردن، عربی هم تقریر کردم. وقتی ممتحنین دست‌نوشته را دیدند، از من خواستند تا هر آنچه از دروس آیت‌الله بروجردی را تقریر کردم، برای ایشان بیاورم، تا دست آن مرجع عالیقدر برسانند.
جزوه‌ای بود خوش خط، بدون خط خوردگی، تمیز و چشم‌نواز.
