اولین سیگنال از فضا میتواند آخرین پیام اضطراری باشد!
به گزارش شبکه خبری ایران ۲۴، یک مطالعهی علمی جدید که وبسایت بریتانیایی «دیلیمیل» به آن پرداخته است این تصور را کاملاً دگرگون کرده و سناریویی عجیبتر و شاید تاریکتر را مطرح میکند: نخستین سیگنال از یک تمدن فرازمینی ممکن است پژواکی از لحظات پایانی فروپاشی آن باشد.
این مطالعه نشان میدهد که نخستین تماس احتمالی با موجودات فضایی نه یک لحظهی مسرت بخش و نه مقدمه دوستی میان سیارهای، بلکه ارتباط با تمدنی در آستانه فروپاشی و نابودی است.
فرضیه «اِسکاتون»
این پژوهش که توسط دیوید کیپینگ، اخترفیزیکدان دانشگاه کلمبیا انجام شده، بر پایهی فرضیهای موسوم به «اسکاتون» استوار است. بر اساس این فرضیه، تمدنها همانند ستارگان، درست پیش از ناپدید شدن، بیشترین میزان فعالیت و وضوح را از خود نشان میدهند.
کیپینگ توضیح میدهد که دلیل این امر به سوگیری رصدی بازمیگردد؛ به این معنا که دانشمندان معمولاً پدیدههای نادر و افراطی را زودتر کشف میکنند، چرا که آشکارتر و راحتتر قابل مشاهدهاند.
او این وضعیت را به ستارگان غولپیکرِ در حال مرگ تشبیه میکند که اگرچه تنها بخش کوچکی از عمر ستارگان را تشکیل میدهند، اما به دلیل درخشندگی شدیدشان بیشتر دیده میشوند.
آخرین فریاد!
طبق نتایج این پژوهش، همین منطق دربارهی تمدنهای فضایی نیز صدق میکند. رصد تمدنهای پایدار و پیشرفته دشوارتر است، زیرا آنها رمعمولاً در مصرف انرژی کارآمدتر و از نظر کیهانی کمسروصداترند.
در مقابل، تمدنهایی که وارد مرحلهای از بیثباتی شدید شده و در حال فروپاشی هستند، ممکن است مقادیر غیرعادی و عظیمی از انرژی یا سیگنال منتشر کنند و به همین علت، شانس کشفشدن بیشتری توسط انسان یا دیگر تمدنها داشته باشند.
کیپینگ میگوید این تمدنهای پرسروصدا میتوانند در نتیجهی رویدادهای فاجعهبار مانند جنگهای هستهای، فروپاشی شدید زیستمحیطی یا حتی تلاشهای ناامیدانه برای ارسال پیام به فضا و درخواست کمک پدیدار شوند.
او در این زمینه احتمال میدهد که سیگنال معروف «Wow!» که در سال ۱۹۷۷ و هنگام کار بر روی پروژه جستجوی هوش فرازمینی ثبت شد، شاید ندای پایانی تمدنی در آستانهی نابودی بوده باشد.
افزایش شانس کشف تمدنهای فضایی
این مطالعه که قرار است در مجلهی Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شود، پیشنهاد میکند دانشمندان رویکرد خود را در جستوجوی حیات فرازمینی تغییر دهند؛ بهگونهای که بهجای تمرکز بر سامانههای ستارهای خاص، کل آسمان را بهطور پیوسته رصد کنند و به سیگنالهای کوتاه، عجیب یا تغییرات ناگهانی و غیرقابل توضیح توجه ویژه داشته باشند.
اگرچه این ایده ممکن است ناامیدکننده به نظر برسد، اما به باور پژوهشگر، چنین رویکردی میتواند شانس کشف نخستین نشانه از وجود یک تمدن فرازمینی را افزایش دهد؛ حتی اگر آن نشانه از سوی تمدنی در واپسین لحظات حیاتش به ما برسد.
منبع: الجزیره
