رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه ورزش - مهدی زارعی: تیم ملی ایالات متحده آمریکا بیشتر از آن که تیمی آمریکایی باشد، تیمی اروپایی است. تیمی که بازیکنان آن در انگلیس، اسکاتلند، آلمان، اسپانیا، فرانسه، پرتغال، هلند و ایتالیا و حتی کشورهایی چون بلژیک، سوییس، ترکیه حضور دارند و به نظر می رسد که در جام جهانی 2022 قطر و به خصوص جام جهانی 2026 حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند. چه بسا که یانکی ها با توجه به میزانی در دوره بعد جام جهانی، بهترین عملکرد تاریخ خود را در جام جهانی 2026 برجای گذارند.
*****
كشورهای عضو بریتانیا در هنگام برگزاری جام جهانی 1930 عضو فیفا نبودند و در اولین دوره جام جهانی غایب بودند، امّا ایالات متحده با تركیبی از بازیكنان بریتانیایی وارد جام جهانی شد و این نفرات، فوتبالی به مراتب بالاتر از نام «آمریكا» ارائه دادند.
در تركیب آمریكا آلكساندر وود 23 ساله (متولد لوشگلی اسكاتلند)، برت مك گی 31 ساله (متولد ادینبورو اسكاتلند)، جورج مورهاوس 29 ساله (متولد لیورپول انگلستان) اندرو آئولد 30 ساله (متولد استیونستون اسكاتلند) جیم براون 22 ساله (متولد كیلمارناك اسكاتلند) جیمز گالاگر 29 ساله (متولد كیركینیتلوش اسكاتلند) همگی اصالتی بریتانیایی داشتند ضمن این كه رابرت میلار مربی 31 ساله تیم هم در «پیزلی» اسكاتلند به دنیا آمده بود!
آمریكا در جام جهانی 1930 با دو پیروزی (3 ـ 0) مقابل بلژیك و اروگوئه صدرنشین گروه خود شد. در نهایت این کشور در نیمه نهایی جام جهانی (1 ـ 6) از آرژانتین باخت و حذف شد.
*****
هرچند ایالات متحده در دهههای 60 و 70 اقدام به تأسیس لیگ فوتبال آمریكای شمالی كرد و هرچند ستارگانی چون پله، بكن باوئر، یوهان كرویف و ... برای فوتبال به ایالات متحده آمدند امّا فوتبال مورد توجه مردم قرار نگرفت تا جایی كه تیم ملی آمریكا بین سالهای 1981 تا 1983 تنها دو بازی بینالمللی انجام داد!
در این بین صعود آمریكا به جام جهانی 1990 بیشتر شبیه به یك اتفاق تلقی شد و نتایج یانكیها در ایتالیا مبین این نكته بود. امّا با میزبانی آمریكا در جام جهانی 1994 فوتبال به ناگاه تبدیل به ورزشی محبوب در بین مردم شد و صعود آمریكا به دور دوم، آینده فوتبال را در این سرزمین تعیین كرد.
*****
جان هاركس بازیكن تیم ملی آمریكا در سال 94 میگوید: «بهترین خاطره من از جام جهانی، دومین مسابقه ما در جام بود كه در استادیوم رزبال كالیفرنیا مقابل كلمبیا برگزار شد. در آن سال بسیاری معتقد بودند كه كلمبیا به عنوان تیمی شگفتیساز، قهرمان جام جهانی خواهد شد. از طرفی دیگر، كسی روی ما حساب نمیكرد و ما به عنوان تیم میزبان در تلاش بودیم تا خود را در دنیای فوتبال تثبیت كنیم و به جایگاهی برسیم كه استحقاق آن را داشتیم. حتی «پله» تیم كلمبیا را به عنوان مدعی فتح جام جهانی نامیده بود و با این شرایط، همه چیزی علیه ما بود. البته مربی مان یعنی «بورا میلوتینوویچ» ما را به شكلی ویژه برای آن مسابقه آماده كرده بود و ما هم به خودمان باور داشتیم. با این وجود نتیجه (2 ـ 1) برایمان باور نكردنی و بینظیر بود و در آن لحظه مطمئن شدیم كه میتوانیم در چنین سطحی از فوتبال، همپای بزرگان رقابت كنیم. در حالی كه قبل از برد مقابل كلمبیا هنوز به این توانایی شك داشتیم. اما پس از آنان به خودمان و مردم ثابت كردیم كه ما هم میتوانیم. به نظر من، فوتبال حرفهای كه امروز در آمریكا رواج دارد، ناشی از نتایجی است كه در سال 94 كسب كردیم.
*****
صعود به مرحله دوم جام جهانی 1994 بهترین نتیجه فوتبال کشوری به حساب می آمد که به جز دهه 30 میلادی، تا آن زمان هرگز حرفی برای گفتن در فوتبال جهان نداشت و تنها نتایج درخشان این تیم نیز در دهه 30 و با گروهی بریتانیایی رقم خورده بود. با این حال توسعه فوتبال ایالات متحده چنان بود که این تیم در سال 2002 به جمع هشت تیم برتر جام جهانی صعود کرد و در سال 2010 و 2014 هم با پشت سر گذاشتن مرحله گروهی، به جمع شانزده تیم برتر جام جهانی رسید. آن هم با تیمهایی که به مراتب ضعیف تر از تیم کنونی آمریکا بودند.
*****
آمریکا در سال 2021 با کسب 9 برد پیاپی رکوردی فوق العاده از خود برجای نهاد. این بردها در رقابتهای لیگ ملتهای کونکاکاف و مسابقات جام طلایی به دست آمد تا ایالات متحده عنوان قهرمانی این تورنمنت را از آن خود سازد. با این حال شکست مقابل پاناما، کانادا و کستاریکا در آخرین بازیهای انتخابی جام جهانی نشان داد که ایالات متحده تیمی است که می تواند شکست پذیر باشد.
ضمن این که در طول یک سال اخیر، این تیم فقط سه بازی با تیمهای غیر آمریکایی برگزار کرده است؛ این تیمها عبارت بودند از سوییس، قطر و بوسنی. بنابراین می توان امیدوار بود که همان طور که ایران با تیمهای آمریکایی کم مسابقه داده است و از این تیم ها شناختی ندارد، آمریکایی ها نیز چنین مشکلی را در برابر ایران داشته باشند.
هرچند این تیم ملی آمریکا شاید به گونه ای مقابل ایران قرار بگیرد که تکرار رویای برتری مقابل این تیم در ورزشگاه ژرلان در جام جهانی 98 فرانسه بسیار سخت تر از حد تصور باشد.
*****
با این حال نمی توان هیچ یک از این ستاره ها را دست کم گرفت. اسامی زیر نشان می دهند که آخرین بازی ایران در جام جهانی می تواند سخت ترین آنها باشد:
زک استیفن( دروازه بان 27 ساله منچستر سیتی)
سرجینیو دِست( مدافع 21 ساله بارسلونا اسپانیا)
آنتونی رابینسون( مدافع 24 ساله فولهام انگلیس)
جیمز ساندز( مدافع 21 ساله رنجرز اسکاتلند)
رجی کانون( دفاع 23 ساله بواویشتا پرتغال)
تیلر آدامز( هافبک 23 ساله لایپزیش)
یونس موسا( هافبک 19 ساله والنسیا)
کول بَسِت( هافبک 20 ساله فاینورد هلند)
وِستون مک کنی( هافبک 23 ساله یوونتوس)
لوکا دلاتوره( هافبک 23 ساله هراکلس هلند)
جیانلوکا بوسیو( هافبک 19 ساله ونتسیا ایتالیا)
کریستین پولیشیچ( هافبک 23 ساله چلسی)
تیموتی وه آ( مهاجم 22 ساله لیل فرانسه)