مردم رشت با پیکر مرحوم هوشنگ ابتهاج وداع کردند

توده ای بودن ابتهاج همچون توده ای بودن بسیاری از روشنفکران نسل پیش از ما واقعیتی است درآمیخته با افسانه . واقعیت ماجرا تعلق خاطر به سوسیالیسم وعشق به آزادی و عدالت بود .اما وجه افسانه ای آن را برخی از روشنفکران خود پدید آوردند.

دستیار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از انتقال پیکر زنده یاد استاد امیر هوشنگ ابتهاج امشب ( چهارشنبه دوم شهریور ۱۴۰۱) خبر داد و گفت: مراسم و آئین وداع با پیکیر استاد ابتهاج روز جمعه -چهارم شهریورماه- در مقابل تالار وحدت تهران برگزار می‌شود.

▫️شماره‌ی دهم دوره‌ی جدید مجله‌ی «تجربه» با تصویر جلدی از «هوشنگ ابتهاج» شاعرِ شهیرِ ایران و یادنامه‌ای برای او منتشر ش

سایه اما یک جا بزرگ داشته شد و آن هم نزد مردم بود. شعر سایه بر خلاف ادعای موحد مورد اقبال عام و خصوصا نسل نو بود.

خانه قدیمی هوشنگ ابتهاج که شرکت سیمان تهران آن را از وی خریداری کرده بود، حالا سوگوار از دست دادن این شاعر پرآوازه ایران است. در حیاط این خانه درخت ارغوانی است که ابتهاج برای آن شعری سروده که شهرت ملی دارد.

سایه در این تماس تلفنی با ابراز تعجّب خود از اینکه چطور رهبری انقلاب با این همه اشتغالات به این نوع امور جزیی نیز توجّه دارند، می‌گوید در جوانی دو دفتر شعر را گم‌کرده‌ام که اشعار آن دفاتر را هم ندارم و اگر این دفتر را ببینم از متن و خط آن معلوم می‌شود که یکی از آن دفاتر است یا خیر.

سایه یک فارسی‌گویِ فارسی‌دانِ فارسی‌سراست. زبان فارسی، ملی ترین نماد ملیت ایرانی است و سایه پیش و بیش از هرچیزی یک چهره ملی خدمتگزار به این زبان و ملت است.

رئیس مجلس شورای اسلامی در پیامی درگذشت شاعر نام‌دار و شیرین‌سخن، «امیرهوشنگ ابتهاج» را تسلیت گفت.

این خاطره را روزی در اتومبیل و در بازگشت از مطب پزشکی در میدان آرژانتین تهران برای دکتر شفیعی کدکنی نقل می‌کند و استاد می‌گوید: آن دو مورد که محقق شد (هم سخن ، هم فرزند و خانواده) پس این سومی هم می‌شود و همان 94 سال درست است. سایه هم در پاسخ می‌گوید: البته اگر نوع رانندگی شما پیش‌گویی را باطل نکند!

هوشنگ ابتهاج، شاعرِ نامدار ایرانی بامداد امروز درگذشت.