رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه ورزش - مهدی زارعی: با برتری در ضربات پنالتی مقابل چلسی، تیم لیورپول برای هشتمین بار فاتح جام حذفی انگلیس شد. اما این تیم چگونه صاحب این تعداد قهرمانی در F.A.CUP شده است؟ با هم مروری داریم بر هفت قهرمانی گذشته لیورپول که اولین آنها در سال 1965 به دست آمد؛ خیلی دیرتر از اکثر قدرتها در فوتبال انگلیس!
1965؛ قهرمانی تیم هفتم لیگ
وقتی تیم لیورپول در نیمه نهایی جام حذفی با 2 گل چلسی را از پیش رو برداشت و لیدز هم پس از یک تساوی(0-0) مقابل منچستر یونایتد، در دیدار تکراری این تیم را (1-0) شکست داد، پیش از برگزاری دیدار نهایی یک مساله مشخص شده بود. قهرمانی یک تیم در جام حذفی برای اولین بار. لیورپول پیش از آن در دو فینال سالهای 1914 و 1950 مقابل برنلی و آرسنال تن به شکست داده بود و لیدز هم تنها یک بار در فصل 50-49 تا یک چهارم نهایی جام صعود کرده بود. اما اتفاقات اصلی قبل از روز فینال رخ داد.
در رقابت لیورپول و ولوورهمپتون در لیگ، بیل شنکلی مربی لیورپول ترجیح داد به نفرات اصلی تیم خود استراحت بدهد تا برای فینال جام حذفی آماده باشند. نفرات ذخیره لیورپول با گلهای جِف استرانگ، جان سیلی و آلف آرو اسمیث(3-1) آن بازی را به سود خود خاتمه داده و در جایگاه هفتم لیگ قرار گرفتند. در حالی که لیدز که برای قهرمانی می جنگید مقابل بیرمنگام(3-3) متوقف شد تا عملا شانس قهرمانی لیگ را از دست بدهد. منچستر یونایتد رقیب لیدز هرچند در روز آخر(2-1) مقابل استون ویلا تن به شکست داد اما این تیم برای از دست رفتن قهرمانی باید 17 گل از ویلا می خورد! به این ترتیب شیاطین سرخ با 61 امتیاز و تفاضل گل بهتر قهرمان لیگ شدند و لیدز به نایب قهرمانی بسنده کرد.
در فینال روز اول می نیز همه چیز به ضرر لیدز اتفاق افتاد. این تیم که از چهار انگلیسی، چهار اسکاتلندی، یک ولزی، یک ایرلندی و یک بازیکن از آفریقای جنوبی بهره می برد، در وقت اضافی و با گل راجرز هانت(93) از لیورپول عقب افتاد. بیلی برمنر(100) کار را به تساوی کشاند اما تیر خلاص در دقیقه 117 توسط یان سنت جان شلیک و لیورپول(2-1) برنده شد. قهرمان از 7 انگلیسی و 4 اسکاتلندی در ترکیب خود بهره می برد. مربی این تیم هم اسکاتلندی بود.
در شرایط عادی و در تقابل بین نایب قهرمان لیگ(لیورپول) و تیم پانزدهم جدول 22 تیمی (نیوکاسل) کمتر کسی می توانست برای نیوکاسل امیدی قائل شود. هر دو تیم فینالیست با پایه هایی لرزان تا فینال جام حذفی صعود کرده بودند. لیورپول در برابر تیمهای دانکاستر راورز، کارلایزل یونایتد و دیدار نیمه نهایی مقابل لسترسیتی در بازی نخست با تساوی متوقف شده و تنها در بازی تکراری توانسته بود این تیمها را از پیش رو بردارد. نیوکاسل هم در برابر تیمهای هِندون، اسکانتورپ یونایتد و ناتینگهام فارست شرایط مشابهی داشت. با این تفاوت که برد (4-3) این تیم در بازی نخست مقابل فارست مردود اعلام شد و دو تیم در بازی دوم هم (0-0) مساوی شدند تا این که سرانجام نیوکاسل در بازی سوم به پیروزی (1-0) دست یافت.
فینال در حضور 100 هزار تماشاگر در ومبلی برگزار شد و در نیمه دومی کاملا یکطرفه، کوین کیگان(57 و 88) و استیو های وی(74) سه بار برای قرمزها گلزنی کردند و لیورپول برای دومین بار قهرمان جام حذفی شد.
1986؛ قهرمانی بدون یک انگلیسی!
دو تیم لیورپول و اورتون فصل را به بهترین شکل شروع کرده و به پایان رساندند. در لیگ، لیورپول با 88 امتیاز قهرمان شد و اورتون 86 امتیاز نایب قهرمان. با این حال در جام حذفی کار دو تیم چندان آسان نبود. در یک چهارم نهایی لیورپول مقابل واتفورد و اورتون در برابر لوتون تاون تنها به لطف بازی تکراری صعود کردند. در شرایطی که لیورپول در بازی تکراری تا دقیقه 86 بازنده بود و تنها در وقت اضافی به پیروزی رسید. در نیمه نهایی هم برد(2-0) لیورپول مقابل ساوتهمپتون و برتری(2-1) اورتون مقابل شفیلد ونزدی در وقت اضافی به دست آمد. لیورپول در بازی نهایی نیمه اول را با گل گری لینه کر(27) بازنده به رختکن رفت. اما در نیمه دوم با گلهای ایان راش(56 و 83) و کرِیگ جانستون(62) بازگشتی رویایی داشت و با برتری(3-1) دوگانه خود را کامل کرد. بازیکنان تیم قهرمان در بازی نهایی عبارت بودند از: بروس گروبلار( زیمباوه)، استیو نیکول( اسکاتلند)، مارک لاورنسون( جمهوری ایرلند)، آلن هانسِن( اسکاتلند)، جیم بِگلین( ایرلند)، کرِیگ جانستون( انگلیس)، یان مولبی( دانمارک)، کوین مک دانلد( اسکاتلند)، رونی ویلان( ایرلند)، کنی دالگلیش( اسکاتلند)، ایان راش( ولز). از بین این نفرات تنها جانستون انگلیسی بود که او نیز اصلیتی استرالیایی داشت!
وقتی استوارت مک کال در دقیقه 89 دروازه لیورپول را باز کرد، به نظر می رسید که با از دست رفتن برد لیورپول و کشیده شدن بازی به وقت اضافی، تراژدی فصل قرمزها تکمیل خواهد شد. لیورپول در لیگ تا هفته پایانی قهرمان بود و تنها در شرایطی قهرمانی را از دست می داد که در آنفیلد با دو گل از آرسنال شکست بخورد. آرسنال در دقیقه 89 گل دوم خود را زد تا هر دو تیم 76 امتیازی شوند و لیورپول به خاطر گل زده کمتر، قهرمانی را در خانه از دست بدهد!
در نیمه نهایی جام حذفی هم بازی مقابل ناتینگهام فارست در هیلزبورو (شفیلد) لغو شد که دلیل آن، مرگ 96 هوادار لیورپولی بود. در فینال جام حذفی هم جان آلدریج در دقیقه 4 دروازه اورتون را گشود. اما سرانجام کار به وقت اضافی کشیده شد. گل دقیقه 95 ایان راش توسط مک کال(102) پاسخ داده شد تا به نظر برسد لیورپول قصد بردن ندارد. اما سرانجام راش(104) گل سوم لیورپول را وارد دروازه اورتون کرد تا فصل تراژیک، پایانی خوش داشته باشد.
در روز 5 آوریل 1992 در دیدار نیمه نهایی جام حذفی در ورزشگاه هایبری، دارن اَندرتون بازیکن پورتسموث در دقیقه 111 دروازه لیورپول را باز کرد تا به نظر برسد فصل ضعیف قرمزها تکمیل خواهد شد؛ فصلی که لیورپول با 18 امتیاز کمتر از لیدز قهرمان، به مقام ششمی لیگ قناعت کرد. با این حال رونی ویلان پنج دقیقه بعد کار را به تساوی کشاند. بازی تکراری هشت روز بعد در ویلاپارک (بیرمنگام) برگزار شد و پس از تساوی بدون گل، کار به ضربات پنالتی کشید و لیورپول با برتری(3-1) در پنالتی ها به فینال صعود کرد. فینال روز نهم می به دشواری نیمه نهایی نبود و لیورپول با دو گل مایکل توماس(47) و ایان راش(68) ساندرلندی را شکست داد که برخلاف همیشه سفید و آبی پوشیده بود.
2001؛ آغاز پنجگانه در ورزشگاه هزاره
هرچقدر مسیر آرسنال- تیم دوم آن فصل لیگ برتر- برای صعود به فینال جام حذفی 01-2000 دشوار بود و این تیم ناچار شد تیمهای چلسی، بلکبرن و تاتنهام را از پیش رو بردارد، کار لیورپول- تیم سوم لیگ- آسان بود و برای رسیدن به فینال مقابل روترهام یونایتد، لیدز یونایتد، منچسترسیتی، ترانمر راورز، وایکومب واندررز به برتری دست پیدا کرد. استادیوم ومبلی آماده تخریب و نوسازی بود و فینال در حضور 72500 تماشاگر در ورزشگاه میلنیوم (هزاره) کاردیف برگزار شد. فردی لیونبرگ(72) آرسنال را پیش انداخت و وقتی آرسنالی ها از موقعیت های بعدی خود استفاده نکردند، نوبت به مایکل اوون(83 و 88) رسید که دو گل زده و لیورپول را برنده مسابقه سازد. پنجگانه آن فصل لیورپول آغاز شده بود.
یک سال بعد از بازگشت عجیب لیورپول مقابل میلان در فینال لیگ قهرمانان اروپا و قهرمانی در ضربات پنالتی پس از تساوی(3-3) در وقت قانونی، سناریویی مشابه این بار در جام حذفی انگلیس اتفاق افتاد. در بازی فینال وستهام ابتدا (2-0) پیش افتاد و پس از مساوی شدن بازی، یک بار دیگر در دقیقه 64 دروازه لیورپول را باز کرد. اما استیون جرارد با شوتی سهمگین در دقیقه 1+90 دومین گل خود را در بازی به ثمر رساند و نتیجه را (3-3) کرد. کار به ضربات پنالتی کشید و دتمار هامان، استیو جرارد و یان آرنه ریسه با گل کردن پنالتی های خود، برتری(3-1) مقابل وستهام را تثبیت و جام هفتم را برای لیورپول به ارمغان آوردند.
