رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه ورزش: تیم ملی فوتبال ایران در حالی باید حدود 3 ماه دیگر برای دفاع از حیثیت فوتبال ایران راهی جام جهانی شود که همچنان حواشی در این تیم حرف اول و آخر را می زند و همچنان خبری از یک برنامه درست و حسابی برای آماده سازی این تیم نیست. این در حالی است که به تازگی رای پرونده مارک ویلموتس هم صادر شد تا فاجعه تکمیل شود. بر همین اساس هومن افاضلی، مربی سابق تیم ملی و کارشناس فوتبال ایران دقایقی درخصوص ماجراهای اخیر با خبرنگار رسانه بهمن به صحبت پرداخته که متن آن را در زیر می خوانید:
صحبت را درباره ویلموتس و تبعات قراردادی که بست آغاز کنیم.
البته تبعات آن هنوز هم ادامه دارد و جالب اینکه رئیس فدراسیون بعدی هم احتمالا کسی می شود که این آدم را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کرد. هرچند نمی خواهم بیشتر از این به جزئیات این موضوع ورود کنم. اما درباره ویلموتس لازم به ذکر است که وقتی بدهی 6 میلیون یورویی نصف می شود طبیعتا این موضوع به لحاظ حقوقی یک پیروزی محسوب می شود آن هم در سیستم حقوقی کشورمان که در مراجع قضایی بین المللی ورزشی معمولا در همه پرونده ها تسلیم هستیم و هیچ زمان شانسی برای موفقیت نداشتیم اما از سوی دیگر این که این قرارداد چرا به جایی رسیده که باید تا این اندازه پول به مربی که فقط 45 روز در ایران کار کرد پرداخت کنیم، این بخش از کار بسیار ناپسند و به نوعی فاجعه به شمار می رود.
در این خصوص با جزئیات بیشتری صحبت می کنید؟
بله؛ از این حیث که قراردادی که بسته شد، قرارداد ضعیفی بود و فکر می کنم آدم هایی که در این کار هستند باید یاد بگیرند که قبل از این که کار خراب شود باید با چه کسانی مشورت کنند و از چه کسانی کمک بگیرند که تبعات بعدی ایجاد نشود. بنابراین این قرارداد به لحاظ مفاد آن که این اجازه را به این مربی داده که پولش را بگیرد و بعد هم کار نکند و در مجموع با پایین ترین سطح تعهد نسبت به قرارداد، کار را ادامه داده و در این بین مدام قهر کند و برود و بیاید و دست آخر هم ما مجبور شویم این اندازه پول بدهیم، این یک اتفاق بسیار بد و نزدیک به فاجعه است.
پس انتخاب این مربی را از ابتدا اشتباه ارزیابی می کنید؟
بله همین طور است. این انتخاب به عنوان سرمربی تیم ملی به کنار، توجیهاتی هم که برای انتخاب وی از لحاظ فنی به کار برده می شد هم در حد یک فاجعه بود. یعنی ایشان اصلا در سطحی نبود که درباره اش مدام صحبت می شد. جالب اینکه در همان زمان رنک های ساختگی را هم به وی نسبت می دادند که خود این موضوع هم یک داستان دیگر است. در نهایت فکر می کنم کسانی که این مسائل را مطرح می کنند شاید آن قدری از فوتبال و جزئیات فنی و کیفیت مربیان اطلاع چندانی نداشته و صرفا با اسم مربیان بازی می کنند، بیشتر از آن که به کیفیت توجه کنند و نتیجه آن همینی می شود که امروز می بینیم.
انتخاب ویلموتس به عنوان سرمربی تیم ملی به کنار، توجیهاتی هم که برای انتخاب وی از لحاظ فنی به کار برده می شد هم در حد یک فاجعه بود.
به نظر می رسد این قرارداد بزرگ ترین ضربه را به فوتبال ایران در تاریخ حیات این رشته ورزشی در کشورمان زده باشد.
این یک موردی هست که باید در تاریخ فوتبال به عنوان الگو حفظ کنیم و از آن یاد بگیریم تا دیگر چنین فجایعی تکرار نشود. در هر صورت چیزی که اتفاق افتاده را نمی شود دیگر تغییر داد اما می توان جلوی اتفاقات تکراری مشابه را گرفت و این امر هم زمانی محقق می شود که شما دارای سیستم باشید و در این سیستم هم چنین فجایعی آرشیو شود تا در مباحث و دفعات بعدی برای جلوگریزی از فجایع بعدی از آن استفاده لازم بشود.
الان صحبت از برانکو و کی روش برای هدایت تیم ملی می شود. در این خصوص چه نظری دارید؟
صادقانه می گویم همین کسی که ما را به جام جهانی برده حقش است تا روی نیمکت تیم ملی در قطر بنشیند اما در هر صورت در همین دوره اخیر هم اتفاقات غیر حرفه ای پیرامون تیم ملی رخ داد که اصالت و وجهه سرمربی تیم ملی را خدشه دار کرد و ممکن است که این موضوع برای وی تبعاتی داشته باشد هرچند همه این اتفاقات اخیر اشتباه بود و اصلا نباید کار به این جا می رسید. با این حال اگر تصمیم بر این است که اسکوچیچ را تغییر بدهند که از نظر من کار درستی نیست باید یک مربی داخلی را برای تیم ملی انتخاب کنند.
چرا با سرمربی خارجی مخالفید؟
این که بخواهیم دنبال مربی خارجی از جمله همین اسامی که نام بردید برویم به نظرم نمی تواند ایده مناسبی باشد. الان نسخه مربی وطنی و کسی که از بازیکنان شناخت داشته باشد و با این نفرات کار کرده و با جزئیات آنها را می شناسد می تواند راهگشاتر باشد. معمولا مربیان خارجی این شانس را ندارند که بازیکنان ایرانی را با جزئیات بشناسند حتی اگر قبلا با این نفرات کار کرده باشند چون از این فضا دور بودند و در شرایط نیستند و به همین دلیل شاید انتخاب خوبی نباشند.
|انتهای پیام|
