انفجار به جای قاشق‌زنی/آمار وحشتناک مصدومان چهارشنبه‌سوری امسال!
به گزارش خبرنگار شبکه خبری ایران ۲۴، چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های کهن ایرانی است که طی سال‌ها دستخوش تغییرات زیادی شده است. این جشن که در گذشته بیشتر با آیین‌های سنتی و خانوادگی همراه بود، امروزه شکل متفاوتی به خود گرفته است.
نتیجه این تغییرات، افزایش حوادث و آسیب‌های جدی بوده است، به گونه‌ای که حتی رئیس سازمان اورژانس کشور اعلام کرد که در حوادث چهارشنبه‌سوری امسال، تاکنون ۴۴ مورد قطع عضو، ۸۸ نفر آسیب به چشم و ۲۲۹ نفر سوختگی داشته‌ایم.
از یکم تا ۲۵ اسفندماه نیز نزدیک به ۴۵۸ نفر (۴۲۸ مرد و ۳۰ زن) در اثر استفاده یا حمل مواد محترقه مصدوم شده‌اند.
چهارشنبه‌سوری در گذشته
با این حال در گذشته، چهارشنبه‌سوری بیشتر جنبه‌ای آیینی و خانوادگی داشت. مردم در کوچه‌ها و حیاط خانه‌ها آتش روشن می‌کردند، از روی آن می‌پریدند و با گفتن جمله معروف «زردی من از تو، سرخی تو از من» از آتش طلب سلامتی می‌کردند.
در کنار این مراسم، آیین‌های دیگری مانند قاشق‌زنی نیز برگزار می‌شد که طی آن کودکان و نوجوانان با پوشاندن چهره‌های خود، در خانه‌ها را می‌زدند و صاحب‌خانه به آنها آجیل و شیرینی می‌داد.
همچنین فال‌گوش ایستادن و فال کوزه از دیگر مراسم این شب بود که بیشتر میان زنان و دختران جوان رواج داشت. در بسیاری از مناطق ایران، پختن آش و خوراک‌های مخصوص مانند آش رشته و آجیل چهارشنبه‌سوری بخشی از این جشن بود که دورهمی‌های خانوادگی را گرم‌تر می‌کرد.
چهارشنبه‌سوری امروز
امروزه این مراسم به دلایل مختلف ماهیت اصلی خود را از دست داده است. در حالی که در گذشته چهارشنبه‌سوری فرصتی برای گردهمایی‌های خانوادگی بود، امروزه بیشتر در خیابان‌ها و فضاهای عمومی برگزار می‌شود.
مواد محترقه و ترقه‌های پرخطر جایگزین آتش‌های سنتی شده‌اند و گاهی این جشن را به یک شب پر از حوادث و نگرانی برای خانواده‌ها تبدیل کرده‌اند.
در برخی مناطق شهری، نورافشانی‌های کنترل شده جایگزین آتش‌بازی‌های خطرناک شده است. همچنین بسیاری از خانواده‌ها تلاش می‌کنند تا با احیای سنت‌های قدیمی، این شب را به شکل امن‌تری برگزار کنند.
مقایسه آیین‌های سنتی و شیوه‌های امروزی
در گذشته، چهارشنبه‌سوری بیشتر در حیاط خانه‌ها و کوچه‌ها برگزار می‌شد، جایی که مردم با روشن کردن آتش‌های کوچک با چوب و هیزم، از روی آن می‌پریدند و آیین‌های سنتی را به جا می‌آوردند.
فعالیت‌های جنبی مانند قاشق‌زنی، فال‌گوش ایستادن و پختن آش، این شب را به یک مراسم خانوادگی و آیینی تبدیل می‌کرد که احساس شادی و همبستگی را در میان مردم تقویت می‌کرد.
در مقابل، چهارشنبه‌سوری امروزی بیشتر در خیابان‌ها و فضاهای عمومی برگزار می‌شود و به جای آتش‌های کوچک، استفاده از مواد محترقه و ترقه‌های پرخطر رواج پیدا کرده است.
به همین دلیل فعالیت‌های جنبی سنتی جای خود را به نورافشانی‌های شهری و خرید ترقه داده و این شب برای بسیاری از مردم به‌ویژه خانواده‌ها همراه با هیجان اما گاهی نیز ترس و نگرانی شده است.
با این تحولات، به نظر می‌رسد که چهارشنبه‌سوری همچنان یکی از مهم‌ترین جشن‌های ایرانی باقی مانده، اما برای حفظ ارزش‌های فرهنگی آن نیاز به بازآفرینی سنت‌ها و کاهش خطرات امروزی وجود دارد.
شاید راه بازگرداندن این سنت‌ها و کاهش جنبه‌های خطرناک این شب، توجه بیشتر به فرهنگ‌سازی و ایجاد جایگزین‌های ایمن مانند نورافشانی‌های سازمان‌یافته باشد.
