نویسندگانی که پشت هوش مصنوعی پنهان شدهاند

با وجودیکه هوش مصنوعی مزایای بیشماری برای انسان امروز دارد اما همه از آسیبهای جدی این پدیده نوین علمی آگاه نیستند که میتواند پیامدهای جدی اجتماعی فرهنگی در پی داشته باشد.
بسیاری از کارشناسان اذعان دارند که باید خطر هوش مصنوعی را جدی گرفت و نظارتی دقیق و قوی بر آن حاکم باشد اما مساله این است که این پدیده به شکلی فزاینده در حال اصلاح، بهبود و پیشرفت است و بنابر پیشبینی دانشمندان، روزی مهارش از دست بشر خارج شود.
امروزه یکی از رایجترین موارد استفاده یا سوء استفاده از هوش مصنوعی را در تولید عکس، تصویر و ویدیو میبینیم. این مساله در ابتدا سلبریتیها را تحت تاثیر قرار داده است و بسیاری از آنها را در زمان، مکان، پوشش و موقعیت غیر واقعی قرار میدهد. این روند به سرعت پیشرفت کرده و نگرانیها را به دیگر عرصهها کشانده است و حتی میتواند برای خصوصیترین شرایط و موقعیت افراد، تهدید ایجاد کند.
همانطور که هوش مصنوعی گستردهتر میشود، دیگر ساحتها را نیز در نوردیده است. اخیرا در ایران مشکلی دیگر به سرعت در حال گسترش است.
عدهای با نام نویسنده و پژوهشگر مطالبی با عنوان یادداشت و مقاله در روزنامهها، نشریات و رسانهها منتشر میکنند در صورتیکه کاملا مشخص است با هوش مصنوعی این مطالب تهیه شده است.
در واقع این افراد این مطالب را به این شکل ارائه میدهند تا خود را نویسنده و پژوهشگر معرفی کرده و برای خود رزومهسازی کنند. بسیاری از این افراد در ابتدا دقیقا مطلبی را که از هوش مصنوعی گرفته شده بود را منتشر میکردند که این فرآیند به راحتی از طریق خودِ هوش مصنوعی قابل شناسایی و تشخیص بود. اما حالا همان نوشتههای هوش مصنوعی را دستکاری میکنند تا به اصطلاح ردی از آن پیدا نباشد.
کار هوش مصنوعی در واقع سرهم کردن نوشتههای افراد مختلف و عموماً معتبر هست که وقتی با اسم فرد دیگری منتشر میشود، مستقیما، سرقت محسوب میشود. جالب اینکه در موارد مواجهه حضوری با این نویسندهنماها که حتی فرمت و بافت متن هوش مصنوعی را تغییر داده و توانستهاند رد گم کنند، میتوان از ادبیات و گفتار و سطح و اختلاف دانششان به کاذب بودن وجههشان پی برد.
امروزه رسانهها و نشریات فعلا تا رسیدن به روشی مطمئن برای ارزیابی داشتههای واقعی یا غیرواقعی یک نویسنده و روزنامهنگار، از نویسندگانی بهره ببرند که قبل از برتری پدیده هوش مصنوعی هم مطالب متعددی منتشر کرده و قلمشان در حوزههای مربوطه قابل پذیرش باشد.
به نظر میرسد نه تنها در خصوص سوژه مورد بحث، بلکه در تمام جوانبی که هوش مصنوعی میتواند به افراد و جامعه آسیب برساند دولت میباید مقرراتی مشخص و محکم برای این پدیده وضع کند.