پالرمو مبارزه با جرایم فراملی را پوشش می‌دهد/ سوءاستفاده آمریکا ربطی به روح کنوانسیون ندارد
مهرداد حاجی‌زاده فلاح در مصاحبه با خبرنگار سیاسی شبکه خبری ایران ۲۴ در خصوص تصویب پالرمو و تحریم‌های آمریکا علیه ایران، اظهار داشت: پالرمو ارتباط زیادی به مساله ذکر شده ندارد؛ پالرمو جرایم سازمان یافته فراملی را پوشش می دهد .که هر واژه ی آن قابل تعریف است.
وی افزود: فراملی یعنی برخی عناصر ارتکاب جرم در دو یا چند کشور متمرکز باشد و یا اینکه آثاری برای کشورهای دیگر داشته باشند.
کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: جرم سازمان یافته بر اساس پروتکل ها و موادی که دارد به صورت کامل تعریف شده است. جرایمی مانند قاچاق مواد مخدر، قاچاق انسان و پولشویی، از جمله جرایمی هستند که در عداد این کنوانسیون قرار دارند.
حاجی‌زاده تاکید کرد: اساسا مجازات این جرایم را ما در قانون مجازات اسلامی و سایر قوانین داریم؛ بهترین روش اجرای این کنوانسیون این است که مجازات تعیین شده برابر قوانین مصوبه کشور را می توانیم به عنوان مجازات جرایم سازمان یافته مشخص کنیم.
وی توضیح داد: کنوانسیون دارای ۳ پروتکل است؛ یک مبارزه با قاچاق انسان خصوصا قاچاق کودکان و زنان دوم مبارزه با قاچاق مهاجر از دریا و زمین و هوا و سوم مبارزه با قاچاق سلاح گرم؛ کشورها اگر بخواهند عضو پروتکل بشوند باید حتما عضو کنوانسیون هم بشوند.
کارشناس مسائل اقتصادی بیان کرد: اما اگر کشوری بخواهد صرفا عضو کنوانسیون بشود، الزامی ندارد حتما عضو این ۳ پروتکل هم بشود.
حاجی‌زاده تصریح کرد: بنابر این جرایمی مانند قاچاق مواد مخدر، قاچاق انسان و پولشویی، از جمله جرایمی هستند که در عداد این کنوانسیون قرار دارند.بدیهی است اجرای این کنوانسیون در شرایطی که کشوری دارای تحریم نباشد؛ امکان اجرای خب مجازات این جرایم را ما در قانون مجازات اسلامی و سایر قوانین داریم.
وی اضافه کرد: بهترین روش اجرای این کنوانسیون این است که مجازات تعیین شده برابر قوانین مصوبه کشور را می توانیم به عنوان مجازات جرایم سازمان یافته مشخص کنیم.
این کارشناس مسائل اقتصادی عنوان کرد: اینکه آمریکا از این مساله سواستفاده می کند و به کمک نهادهای ناظر خود دخل و تصرف می کند ارتباطی به روح کنوانسیون که در بیش از ۲۰۰ کشور دنیا اجرایی است؛ ندارد.
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی شبکه خبری ایران ۲۴، کنوانسیون ملل متحد علیه جرائم سازمان‌یافته فراملی از معاهده‌های چندجانبه مورد حمایت سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۰ علیه جرایم سازمان یافتهٔ فراملی است.
این کنوانسیون در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۰ با قطعنامهٔ مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید؛ به آن کنوانسیون پالرمو نیز گفته می‌شود و سه پروتکل تکمیلی آن عبارتند از:
پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق اشخاص مخصوصاً زنان و کودکان
پروتکل علیه قاچاق مهاجرین از طریق زمین، دریا و هوا
پروتکل علیه تولید غیرقانونی و قاچاق مهمات
همهٔ این ابزارها دارای عناصری از قوانین بین‌المللی کنونی در خصوص قاچاق انسان، قاچاق اسلحه هستند. دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد به عنوان عهده‌دار این کنوانسیون و پروتکل‌های آن عمل می‌کند.
کنوانسیون در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۳ به اجرا درآمد. تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۷، ۱۸۹ کشور آن را امضا کرده‌اند که شامل ۱۸۴ عضو سازمان ملل متحد، جزایر کوک، سریر مقدس، نیووی، دولت فلسطین، و اتحادیه اروپا می‌شود.
