«مرد تنهای شب» که در حسرت روز کنسرت ورزشگاه آزادی ماند

به گزارش گروه فرهنگ و هنر شبکه خبری ایران ۲۴، حبیب محبیان چهارم مهر سال ۱۳۲۶ در شمیران استان تهران بهدنیا آمد.
وی خواننده، آهنگساز، نوازنده و ترانهسرای ایرانی بود و در دههٔ ۵۰ خورشیدی با آلبوم «مرد تنهای شب» به شهرت رسید.
جنس صدای تنور حبیب، استفاده از گیتار ۱۲ سیمی و آهنگسازی متأثر از موسیقی راک غربی، او را به عنوان یک هنرمند متفاوت به موسیقی پاپ ایران معرفی کرد.
با پیدایش گروه بیتلز در دههٔ ۶۰ میلادی اروپا، علاقهٔ حبیب به موسیقی در او زنده شد. با پذیرفتهشدن در آزمون تلویزیون ملی وقت، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و قواعد آهنگسازی پرداخت و سپس توانست بهعنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود.
سال 1354 همسر او بخاطر حساسیت به تزریق آمپول پنی سیلین درگذشت و به فاصله کوتاهی مادر را نیز از دست داد تا از داغ این دو فراغ آلبوم «مرد تنهای شب» را خلق کند و به یکی از ماندگارترین آثار موسیقی پاپ بدل شود.
حبیب در این آلبوم آهنگهای «مادر» و «خرس کوکی» را به یاد مادرش، «شهلای من» و «خواب سرخ بوسهها» را به یاد همسرش و «نگاهم» و «مرد تنهای شب» را به یاد هر دوی آنها خواند.
این خواننده در دوران فعالیت خود با هنرمندانی همچون لیلا کسری، مسعود فردمنش، همایون هوشیارنژاد، سعید قائممقامی، بیژن سمندر، پاکسیما زکیپور، سیاوش قمیشی، منوچهر چشمآذر، ناصر چشمآذر، اروین خاچیکیان و... همکاری کرد.
26 سال دوری از وطن
حبیب در سال ۱۳۶۲ بهدلیل ممنوعیت خواندن، ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۴ در لس آنجلس در ایالات متحده آمریکا ساکن شد.
او در سال ۱۳۸۸ با نوشتن نامهای به محمود احمدینژاد رئیسجمهور وقت، خواستار حضور در کشور شد و با موافقت ضمنی و پذیرفتن رعایت برخی شرایط بههمراه خانوادهاش به ایران بازگشت و در رامسر، چهارصد دستگاه اقامت کرد.
خواننده «سر داده در سکوتی»، در سال ۱۳۸۹ درخواست خود برای دریافت مجوز انتشار آلبوم را ارائه و اعلام کرد که میخواهد در ورزشگاه آزادی کنسرت برگزار کند؛ و ادعا کرد که این کنسرت اگر ۱۰ شب هم برگزار شود، ۱۰۰ هزار نفری آزادی خالی نمیشود.
نصیب حبیب از دولت احمدینژاد
اسفندیار رحیم مشایی رئیس دفتر وقت محمود احمدینژاد، در واکنش به حضور حبیب در ایران گفت: «اینکه یک ایرانی بخواهد فعالیتی در داخل و خارج از کشور داشته باشد، مطابق چارچوب و قوانین آزاد است و مشکلی ندارد. فعالیت هنری در همهٔ بخشها از جمله موسیقی برای همهٔ هنرمندان در داخل و خارج از کشور آزاد است و برگشت به ایران برای کسی مشکلی ندارد.»
اما حمید شاهآبادی معاون هنری وزیر وقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (دولت دهم) در سال ۱۳۹۱ گفت: «خوانندهای که به ایران بازگشته از وزارت ارشاد مجوزی ندارد و آنچه گفته و شنیده شده شایعه است.»
در سال ۱۳۹۳ حسین نوشآبادی سخنگوی وقت وزارت ارشاد دولت یازدهم گفت: «ایشان میتواند با توجه به نگاه و رویکرد دولت یازدهم به محتوای آثار فرهنگی و هنری، مجدداً به ارائهٔ آلبوم خود برای اخذ مجوز اقدام کند. ارائهٔ مجوز به آثار هنری ربطی به تولید در دولت قبل ندارد و ویژگیهای اثر ارائه شده در شرایط حاضر ملاک است.»
سید احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران نیز در واکنش بهاین موضوع (حضور حبیب در ایران) گفت: «ایران جای خوانندههای لسآنجلسی نیست.»
حبیب در آخرین مصاحبهٔ خود اعلام کرد که با اختیار خود به ایران برگشته و قطعهای بهنام «عشقهای خدایی» را در آلبوم جدید خود ساخته است.
او در ژانویهٔ ۲۰۱۲ نماهنگی بههمراه سمیر زند منتشر کرد که عناصری از تکنو، ترنس و هاوس دارد. این ویدئو موجب جلب توجه گستردهٔ رسانهای شد.
بازداشت
در سال ۱۳۹۳ حبیب در جادهٔ ماسوله و شهرک تاریخی ماسوله درحال تولید نماهنگ ترانهٔ «خرچنگهای مردابی» بود بازداشت شد و به واسطهٔ شهرت و همچنین عدم بههمراه داشتن مجوزهای لازم برای ضبط فیلم، به دادسرا معرفی شد تا روند قضایی معمول پیگیری شود.
در پایان، حبیب با تودیع قرار وثیقهٔ متناسب آزاد شد. اما برخی سایتها اعلام کردند که وی توسط لباس شخصیها و بیدلیل دستگیر شده است.
حبیب پس از آزاد شدن، یک نامه سرگشاده با عنوان «من در سرزمین مادریام بدون دلیل بازداشت شدم و بدون دلیل هم آزاد!» نوشت.
خالق ترانه «مادر» مدتها مبتلا به بیماری قلبی بود و در نهایت در ساعت ۹ روز جمعه، ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۶۸ سالگی بر اثر ایست قلبی در روستای نیاسته، کتالم، رامسر درگذشت.
مجوز پس از مرگ
در سال ۱۳۹۶، یکسالونیم پس از درگذشت حبیب، نماهنگ «دیره» با صدای احمدرضا محبیان فرزند وی و سمیر زند و همچنین با تصویر و صدای نه چندان شفاف «حبیب» از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز انتشار گرفت.
در زمستان ۱۳۹۶ در پی حادثه نفتکش سانچی، قطعهٔ «مرگ قو» با صدای حبیب برای اولینبار از صدا و سیما بهیاد جانباختگان سانچی پخش شد.