۸ عادت که زندگی بازنشستگی را رضایتبخش میکنند
به گزارش شبکه خبری ایران۲۴، برای عدهای بازنشستگی به عنوان دوره طلایی محسوب میشود که بالاخره میتوانند پس از سالها کار و تلاش، ثمر سالها کار سخت را بچشند.
اما برای برخی دیگر، بازنشستگی ممکن است پرتگاهی به سوی بیکاری و بیهدفی باشد، بهویژه برای کسانی که از قبل برنامهای برای دوران بازنشستگی نداشته باشند و کسانی که هدف و هویت خود را تنها در کار مییابند.
الجزیره طبق گزارشی از سایت "Global English Editing" نوشته است: حذف کار از برنامه روزانه میتواند به زندگی کسل کننده و نارضایتی منجر شود، اما لزوماً همیشه هم اینطور نیست؛ خبر خوب این است که عادات مشخصی وجود دارند که میتوانند به دوره بازنشستگی معنا داده و آن را رضایتبخش کنند.
در ادامه ۸ مورد از عادتهایی که به تجربه بازنشستگی لذتبخش منجر میشوند، آمده است:
ساختن و حفظ روابط
یکی از جنبههایی که در زندگی بازنشستگی اغلب فراموش میشود، نگهداری و مراقبت از روابط است.
روابط اجتماعی ضروریاند و در دوران بازنشستگی دیگر مثل زمان فعالیت کاری بهراحتی شکل نمیگیرند. در دوران بازنشستگی لازم است به ساختن روابط با دوستان، خانواده، همکاران سابق، همسایگان و حتی غریبهها اولویت داده شود. همچنین کیفیت این ارتباطات به اندازه کمیت آن اهمیت دارد و تاثیر زیادی در غنای زندگی پس از بازنشستگی دارد.
پرورش علاقهمندیهای جدید
بازنشستگی فرصتی برای داشتن زمان آزاد فراهم میکند که میتوان آن را با کارهای دلخواه و هیجانانگیز پر کرد. یادگیری مهارتهای جدید و پرداختن به علاقهمندیهایی که دردوران کاری وقتی برای انجام آنها نبوده است، از مزایای دوران بازنشستگی است.
پرداختن به فعالیتهایی جدید که میتواند چالشبرانگیز و خلاقانه باشند، میتواند به منبعی برای بروز و پروش احساسات، هنر و حتی سلامت جسمی تبدیل شود.
ورزش منظم
حرکت اساس زندگی است و این جمله درباره دوران طلایی بازنشستگی هم صدق میکند. ورزش منظم سلامت جسم را تضمین میکند، حال روحی را بهبود و انرژی را افزایش میدهد و همچنین سبب میشود تا افراد خواب بهتری را تجربه کنند.
پیادهروی سریع در پارک، شرکت در کلاسهای یوگا سبک یا تمرینات آبی کمضرر نمونههایی از فعالیتهای مفیداند.
ورزش همچنین از حافظه و فعالیتهای مغزی محافظت میکند. تحقیقات نشان دادهاند که فعالیت بدنی میتواند روند پیری مغز را تا ۱۰ سال عقب بیندازد.
یادگیری لذت بردن از تنهایی
با وجود اهمیت روابط اجتماعی، یادگیری لذت بردن از تنهایی هم مهم است. بازنشستگی معمولاً به معنی کم شدن سرعت زندگی و گذراندن زمان بیشتری در تنهایی است.
این تنهایی نباید اشخاص را به انزوا بکشاند، بلکه باید آرامش در کنار خود بودن را تجربه کرد، از لحظات سکوت لذت برد و از این لحظات برای رشد شخصی و تفکر درونی بهره برد.
خدمت به جامعه
بازنشستگی فرصت گستردهای برای خدمت به جامعه فراهم میکند. اینکار حس موفقیت و هدفمندی را به زندگی میآورد که دو عنصر اساسی برای تجربه بازنشستگی رضایتبخش هستند. تخصیص وقت، منابع یا مهارتها برای کمک به افراد نیازمند یک تصمیم بسیار ارزشمند است.
تمرین ذهنآگاهی
ذهنآگاهی در عصر جدید ممکن است اصطلاح رایجی باشد، ولی تاثیر زیادی بر روی سلامت بهویژه در بازنشستگی دارد. این تمرین کمک میکند در لحظه زندگی کنیم و به جای تمرکز بر گذشته یا آینده لحظه حال را قدر بدانیم. ذهنآگاهی نیاز به برنامه طولانی یا پیچیده ندارد و میتواند با تمریناتی ساده به عادتی تبدیل شود که زندگی را سرشار از حس آرامش و سپاسگزاری میکند.
یادگیری مستمر
یادگیری مداوم ذهن را فعال نگه میدارد و بازنشستگی را از یکنواختی دور میکند. جهان پر از چیزهای ناشناخته، اسرار و مهارتهایی است که میتوان در دوران بازنشستگی دنبال کرد؛ میتوان دنبال کشف ناشناختهها رفت و چیزهای جدیدی یاد گرفت و یا مهارتهای نیمه تمام مانده گذشته را به سرانجام رساند و توسعه داد.
یادگیری یک زبان جدید، نوازندگی، مطالعه تاریخ و یادگیری فناوریهای نوین اشتیاق را افزایش داده، ذهن را تحریک کرده و اوقات فراغت را به مفیدترین شکل ممکن پر میکند.
پذیرش تغییر و انعطافپذیری
بازنشستگی تغییر بزرگی است و غرق شدن در عادتهای قدیمی آسان است، اما پذیرش تغییر و داشتن انعطافپذیری برای رضایت از بازنشستگی ضروری است.
روتین سختگیرانه و عدم تمایل به تجربه چیزهای جدید ممکن است مانع فرصتهای تازه و هیجانانگیز شود.
زندگی حتی در بازنشستگی هم پستی و بلندی دارد و توانایی سازگاری و روبهرو شدن با این چالشها، توانایی مدیریت شایستهی آنها را تضمین میکند.
زیبایی بازنشستگی در آزادی آن است؛ باید آماده بود تا زمان بیداری را تغییر داد، غذاهای جدید را امتحان کرد، به مکانهای ناشناخته سفر و ایدههای تازهای را کشف کرد.
