به گزارش رسانه بهمن، به نقل از ایرنا، ناباروری بر مردان و زنانی که در سنین باروری قرار داشته و خواهان داشتن فرزند هستند، اثر گذاشته و آنان را در معرض مشکلات عاطفی و روانی متعددی قرار می دهد.
به همین دلیل است که از سال ۱۹۹۴ میلادی در کنفرانس جهانی جمعیت و توسعه که در قاهره برگزار شد، ناباروری به عنوان عاملی مطرح شد که آسیب جدی بر پیکره بهداشت باروری وارد می سازد.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز ناباروری را به عنوان یک مشکل مهم بهداشت باروری در نظر گرفته است.
فعالیت‌های جنسی، اعتماد به نفس، ارتباطات فردی و اجتماعی از جمله مواردی هستند که به شدت از تجربه ناباروری متاثر شده و تحت تاثیر این مشکل قرار می گیرند؛ از سوی دیگر زوج های نابارور تجربه احساسات ناخوشایندی هچون تنهایی، افسردگی، طرد و تحقیر شدن، ناامیدی، گیجی، خستگی، عصبانیت را دارند.
به دلیل همین موارد است که توجه به نیازهای روحی و خلاءهای عاطفی زوج هایی نابارور بخشی از پروسه درمان ناباروری است. زیرا زمانی که هریک از زوجین نیاز به درک و حماتی دیگری پیدا می کند، رابطه زوجین تحت تاثیر قرار می گیرد.
استرس، ناامیدی و احساس شرم از ناباروری، می تواند برای سلامت روحی زوجین و همچنین برای روابط بین زوجین دردناک و مخرب باشد.
البته با تجزیه و تحلیل انگیزه های زوج ها برای تمایل به بچه دار شدن می توان به راهکارهای مقابله با مشکلات روانی ناشی از ناباروری رسید.
ناباروری مانند دیگر جنبه های زندگی صرفا یک واقعه است که نباید با ناراحتی توام شود اما بسیاری از افراد از این موضوع رنج می برند و به این ترتیب با این مشکل هویت پیدا می کنند.
مشکلات زوج‌های نابارور نیاز به کمک یک متخصص روانی دارد
سارا گلستانی روانشناس روز یکشنبه در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا در توضیح این مطلب که ناباروری چه تاثیرات روحی و روانی بر زوج‌هایی که چنین مشکلی را تجربه می کنند، دارد، گفت: این موضوع بسته به میزان اهمیت باروری در میان یک زوج دارد.
وی ادامه داد: اینکه چنین زوجی تا چه اندازه ارزیابی زندگی، قابلیت ها و توانایی های خود را بر این اساس بگذارند.
این روانشناس افزود: اگر زوج ها باروری را موضوعی مهم تلقی و این گونه فکر و احساس کنند که اگر بارور نباشند به این معناست که نقصی در آنان وجود دارد، طبیعتا میزان اثری منفی که این موضوع بر روی زندگی آنها می گذارد بسیار بیشتر از زمانی است که باروری را نقطه خاصی برای ارزیابی توامندی های خود ندانند.
گلستانی با تاکید بر بار نگرش نسبت به باروری و عدم باروری بیان کرد: اگر زوج ها پذیرش نسبت به این موضوع داشته باشند که باروری صرفا یک ویژگی در بدن آنان است و معنای خاصی در زندگی مشترک آنها ندارد، بطور قطع برخورد آنان با ناباروری به شکل دیگری خواهد بود.
وی ادامه داد: این موضوع به خصوص زمانی که جامعه تاکید بسیاری بر باروری دارد می تواند اعتماد به نفس افراد را مختل سازد؛ زمانی که جامعه و خانواده تاکید بسیاری بر باروری یک زوج دارند، عدم باروری زوج ها می تواند در روابط اجتماعی آنها با خانواده و حلقه ارتباطی دوستان و آشنایانشان اثرگذار باشد.
این روانشناس توضیح داد: در چنین شرایطی این افراد چون احساس می کنند ضعفی دارند، متعاقبا احساس ناکامی دارند و ممکن است این احساس ناکامی موجب شود که یا از اطرافیان خود فاصله بگیرند یا احساس حسادت را در مقابل کسانی که بارور هستند یا فرزند دارند، تجربه کنند.
وی افزود: در هر دوی این شرایط فرد فضایی را تحمل می کند که خوشایند نیست و سلامت روان او را دچار مخاطره می سازد.
گلستانی یادآور شد: این احساسات و عواطف اگر حل و فصل نشوند و اگر از مشاور و روانشناس و روانپزشک در حل این مسئله کمک گرفته نشود، می توانند مشکل ساز شوند.
وی اظهار داشت: در چنین شرایطی ممکن است روابط این افراد با خود یا روابط آنها با محیط پیرامونی دچار ایراد و اشکال شده و روزبه روز احساس تنهایی، ناکامی و نقص بیشتری را تجربه کنند.
این روانشناس تصریح کرد: بر این اساس لازم است که این افراد تحت کنترل و درمان یک متخصص قرار داشته باشند تا ناتوانی آنان در امر باروری، باعث ناتوانی آنان در دیگر جنبه های زندگی ایشان نشود.
وی افزود: نقش روانشناس یا روان درمانگر در این موارد این است که به زوج ها براساس شرایط زندگی و پیشینه‌های ذهنی فردی و خانوادگی و ... توصیه های لازم را بدهد.
