«ای یاران کجائید؟» با گردآوری هوشنگ کامکار منتشر شد

به گزارش شبکه خبری ایران۲۴ از خانه موسیقی ایران، هوشنگ کامکار آهنگساز پیشکسوت و از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران طی حمله ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، قطعه «ای یاران کجائید؟» را گردآوری و همراه با یادداشتی منتشر کرد.
متن یادداشت کامکار بدین شرح است: «این ایده در روزهای سخت جنگ ناخواسته، با جدال جسمی و روحیام بر صدای وحشتانگیز بمبها و گلولهها در هوای آسمان خانهام در تهران فکر شد و من فقط ایدههای موسیقیایی موجود را تحتتاثیر ریختن خون هموطنانم به هم پیوند زدم. در آن لحظه بمباران، این ایدهها را برای کسانی که مثل خودم دلهره از میان رفتن داشتند بهم پیوند زدم نه برای کسانی که در آن شب در مهتاب، زیر درخت آلبالو به شادی میگذراندند.
این کار بدون توجه به تمام حرکت بخشهای هارمونی، کنترپوان و حتی ملودی در شرایط هولناک آن شب زود و اتفاقی انجام شده است که در واقع آهنگساز اصلی آن مردمند نه من. البته چون شرایط و امکانات نبود، نتوانستم اثر را در آن زمان ضبط و پخش کنم لذا آن را برای دوستم فرستادم تا سریعاً با کامپیوتر اجرا کند. ولی اکنون که شرایط مناسبتر است خوشحال میشوم تا همه یاران ایران زمینم با همه نواقص آن را بشنوند و در پناه خالق زیباییها زنده بمانند.»
هوشنگ کامکار آهنگساز، مدرس موسیقی ایرانی، مولف و مترجم متولد ۱۳۲۵ در سنندج است، وی موسیقی را نزد پدرش استاد حسن کامکار آموخت و مدت ۲ سال در هنرستان عالی موسیقی تهران به تحصیل موسیقی پرداخت. کامکار سال ۱۳۵۴ درجه کارشناسی در رشته آهنگسازی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران را کسب کرد و سپس در کنسرواتوار سانتاچی چیلییای رم به تحصیل کنترپوان و فوگ پرداخت و درجه کارشناسی موسیقی را در ایالات متحده آمریکا از دانشکده سانفرانسیسکو دریافت کرد.
هوشنگ کامکار به مدت ۱۰سال در دانشگاه هنر به تدریس موسیقی پرداخت و مدیریت گروه موسیقی این دانشگاه را به مدت ۶ سال (از سال ۱۳۷۲ تا سال ۱۳۷۸) عهدهدار بود. وی سرپرستی گروه موسیقی کامکارها را برعهده دارد. وی ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ در دهمین همایش شعر و موسیقی کانون ادبی زمستان مورد تجلیل قرار گرفت.
کجایید ای شهیدان خدایی، دور تا نزدیک، پوئم سمفونی خرمشهر و حلبچه، خورشید مستان، بر تارک سپیده و کنسرتو ویلن «هوشنگان» (برای ویلن و ارکستر زهی- ۱۳۹۹) از آثار کامکار است.
قطعه «کجایید ای شهیدان خدایی» با غزلی از مولانا، آهنگسازی هوشنگ کامکار و خوانندگی بیژن کامکار سال ۱۳۵۸ ساخته و برای خواننده، گروه کُر و ارکستر سمفونیک تنظیم شده است. نخستین اجرا و ضبط این اثر توسط ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری در استودیو بل و به خوانندگی بیژن کامکار انجام شدهاست. سال ۱۳۶۰ این اثر با صدای شهرام ناظری اجرا و ضبط شد.
هوشنگ کامکار درباره ساخت این قطعه گفته است: این اثر اوایل انقلاب اسلامی و با توجه به آن فضا ساخته شد. شعری از مولانا را برای این کار انتخاب کردم که اتفاق ویژهای هم بود. این کار را برای دل خودم و به خرج خودم ساختم. آن موقع تازه ازدواج کرده بودم و این کار را با هزینه هدیههای ازدواجم با ارکستر سمفونیک به رهبری حشمت سنجری در استودیو بِل ضبط کردم.
ترجمه «کنترپوان مدال» (براساس شیوه موسیقی قرن شانزدهم) اثر دیوید بویدن، «ارکستراسیون» اثر کنت کنان، «آموزش آهنگسازی» اثر جان هوارد و تالیف «موسیقی کلاسیک و رمانتیک» از دیگر آثار این هنرمند است.