>

روایت «شمس لنگرودی» در جشن امضای سومین رمانش درباره ارزشمندی زندگی

روایت «شمس لنگرودی» در جشن امضای سومین رمانش درباره ارزشمندی زندگی
شمس لنگرودی در جشن امضای سومین رمان خود با نام «می‌روم که به کنسرت برسم» از ارزشمندی زندگی و اهمیت قصه در دنیای امروز سخن گفت.
کد خبر : ۳۵۴۲۸

 به گزارش شبکه خبری ایران۲۴ به نقل از ایرنا، رویداد رونمایی و جشن امضای تازه‌ترین اثر شمس لنگرودی، شاعر و نویسنده نام‌آشنای معاصر، با عنوان «می‌روم که به کنسرت برسم»، روز دوشنبه ۲۱ آبان‌ماه، با همکاری مشترک نشر افق و پلتفرم گارنت به میزبانی مجموعه تئاتر لبخند برگزار شد.

در این برنامه که با استقبال پرشور مخاطبان و علاقه‌مندان شعر و ادبیات همراه بود، جمعیت زیادی از دوستداران آثار شمس لنگرودی حضور یافتند و فضایی صمیمی و پرانرژی در سالن شکل گرفت.

در بخشی از برنامه، گفت‌وگویی پویا درباره کتاب، روند نوشتن و نگاه نویسنده به زندگی و جهان در گرفت. حاضران پرسش‌هایی درباره نویسندگی، دشواری‌های خلق اثر، و معنای پایداری و ارزشمندی زندگی در مواجهه با سختی‌ها مطرح کردند و استاد لنگرودی با بیانی گرم و اندیشمندانه به آن‌ها پاسخ داد.

در ادامه، استاد بخشی از کتاب را برای حاضران خواند و سپس در میان صفی طولانی از علاقه‌مندان، کتاب‌ها را امضا کرد.

فضای دوستانه و پرشور این رویداد فرصتی بود برای گفت‌وگو درباره اهمیت واژه، قصه و سرسختی انسان؛ موضوعاتی که هم در آثار لنگرودی و هم در ذهن و دل مخاطبانش حضوری پررنگ دارند.

این کتاب روایت زندگی «مراد»، پسربچه‌ای حساس و خیال‌پرداز است که با خاطره، خیال و تصویرهای شاعرانه مضمون‌های جنگ درونی، رنج و خاطره، تنهایی و موسیقی و پیری زودرس و گذر زمان را به روی صفحات کاغذ می‌آورد.

«می‌روم به کنسرت برسم»، خواننده را به سفری در ذهن راوی می‌برد؛ ذهنی که در آستانه مرگ و در دل انزوا به دنبال معنا، رهایی و درکی نو از هستی است. داستان در فضایی تاریک و ملموس، در انباری خاک‌گرفته و شلوغ شکل می‌گیرد؛ جایی که صداها، بوها و خاطرات کودکی در هم می‌آمیزند و پازلی آرام‌آرام در ذهن خواننده کامل می‌شود.

راوی، مالیخولیایی و ترس‌خورده از مرگ، با نگاهی شاعرانه به زندگی و تلاش برای معنا دادن به آن، خواننده را با خود همراه می‌کند. بازگشت او به خانه پدری، صحنه‌ای پر از تضاد میان سنت و مدرنیته، آزادی و سلطه‌گری، زیبایی و خشونت، و روابط میان والدین و فرزندان است. در کنار این تضادها، موسیقی و خاطرات کودکی نقش کلیدی در روایت دارند و تجربه‌ای حسی و درگیرکننده برای خواننده خلق می‌کنند.

برچسب ها: شمس لنگرودی
| ارسال نظر