آیا سناریوهای آخرالزمانی سینما به واقعیت می پیوندد؟

به گزارش شبکه خبری ایران۲۴ به نقل از الجزیره، این افکار گرچه در گذشته خیالی و دور از ذهن به نظر می‌رسیدند، اما با پیشرفت تکنولوژی در سال‌های اخیر، ممکن است بخشی از واقعیت‌هایی باشند که در آینده تجربه خواهیم کرد.

نویسنده‌هایی که در گذشته چنین سناریو‌هایی را با استفاده از قدرت تخیل خود می‌نوشتند، گمان نمی‌کردند که در عصر ما هوش مصنوعی شبیه انسان فکر کند، حرف بزند و با چند دستور ساده تصویر و متن‌های مختلف تولید کند.

حالا یک پرسش ذهن علاقه‌مندان به ژانر علمی - تخیلی را به خود مشغول کرده: «حالا که هوش مصنوعی توسعه پیدا کرده و به آنچه در فیلم‌های تخیلی می‌دیدیم نزدیک شده است، آیا به روزی که هوش مصنوعی بر دنیا تسلط پیدا خواهد کرد نزدیک شده‌ایم؟»

اغلب شرکت‌های هوش مصنوعی تلاش می‌کنند تا فناوری ابر هوش مصنوعی و هوش مصنوعی عمومی را توسعه داده و روز به روز آن را قدرتمند‌تر کنند. این هوش مصنوعی از انسان و قدرت تفکرش پیشی می‌گیرد.

در حالی که سام آلتمن مدیرعامل اجرایی شرکت اوپن‌ای آی، ایلان ماسک و دیگر مدیران فعال در حوزه هوش مصنوعی، تلاش دارند تا به این تکنولوژی دست پیدا کنند، اشخاص دیگری مانند مصطفی سلیمان مدیر بخش هوش مصنوعی مایکروسافت، نظر دیگری درباره آن دارند.

مصطفی سلیمان معتقد است ما نباید برای رسیدن به ابرهوش مصنوعی تلاش کنیم، زیرا کنترل هوشی که فراتر از انسان است، اما احساسات انسانی ندارد عملا غیر ممکن خواهد بود.

فقدان احساسات انسانی می‌تواند سبب شود تا هوش مصنوعی بخواهد جهان را تصرف و انسان‌ها را حذف کند. مجموعه فیلم‌های علمی تخیلی معروف (Terminator) این احتمال را روی پرده سینما‌ها به نمایش گذاشته است.

در این فیلم هوش مصنوعی «اسکای نت» تا جایی پیشرفت می کند که کنترل تمام سلاح‌ها و کارخانه‌های سراسر جهان را بدست می‌گیرد، سپس برای محافظت از خود و سیاره زمین، تلاش می‌کند تا انسان را حذف کند.

برخی کاربران با «ChatGBT» و دیگر مدل‌های هوش مصنوعی در مورد چنین مواردی صحبت کرده‌اند و این مدل‌ها به احتمال وقوع یک سناریوی آخرالزمانی و به دست گرفتن کنترل آن توسط اسکای‌نت اشاره کرده‌اند.‌

نمی‌توان با قطعیت گفت که «چت‌جی‌پی‌تی» برنامه‌ریزی شده است تا جهان را کنترل کند یا نه؛ اما آن‌چه روشن است این است که فناوری هنوز به چنین سطحی نرسیده است. به‌طور کلی، سناریو‌های شورش و سلطهٔ هوش مصنوعی مانند فیلم‌های «ترمیناتور» و «ماتریکس» نه واقع‌گرایانه‌اند و نه به همان شکلی که در فیلم‌ها نشان داده شده‌اند امکان‌پذیرند. با این حال، سناریو‌های دیگری وجود دارد که واقعی‌تر به نظر می‌رسند و شاید روزی اتفاق بیفتند.

سلطه هوش مصنوعی بدون جنگ
به نظر می‌رسد سناریو‌های تسلط ربات‌ها بر جهان از طریق جنگ‌ها و نبرد‌های سخت، بیشتر جنبهٔ سینمایی دارند و برای داستان‌سرایی جذاب‌ترند، اما در واقعیت بسیار دور از ذهن‌اند.

شاید جهانی که ربات‌ها بر آن مسلط می‌شوند بیش از آن‌که شبیه میدان جنگ باشد، شباهت زیادی به دنیای امروز ما داشته باشد؛ با این تفاوت که ربات‌ها در تمام جزئیات زندگی روزمره دخالت می‌کنند تا جایی که انسان‌ها به بخش‌هایی از روتین روزانهٔ ربات‌ها تبدیل می‌شوند.

از این رو، فیلمی مثل (Wall-E) محصول شرکت پیکسار، در سال ۲۰۰۸، منطقی‌تر و نزدیک‌تر به واقعیت به نظر می‌رسد.

این فیلم جهانی را تصویر می‌کند که به دلایل مختلف، حیات روی زمین از بین رفته و از ربات (Wall-e) خواسته می‌شود که به دنبال نشانه‌های حیات روی زمین بگردد. در این میان، انسان‌ها ترجیح داده‌اند در فضاپیما‌هایی زندگی کنند که شبیه زمین طراحی شده‌اند و تحت کنترل مجموعه‌ای از ربات‌ها و هوش مصنوعی‌اند؛ سیستمی که در نهایت انسان‌ها را به موجوداتی بسیار چاق و ناتوان از حرکت طبیعی تبدیل کرده است.

این تصویر، فلسفه ربات‌ها، هوش مصنوعی و شرکت‌هایی را نشان می‌دهد که این فناوری‌ها را تولید می‌کنند: آنها در تلاش‌اند زندگی انسان را هرچه ساده‌تر و راحت‌تر کنند، تا حدی که انسان‌ها شبیه دام‌هایی شوند که فقط برای خوردن، استراحت کردن و تکثیر زندگی می‌کنند.

یکی دیگر از فیلم‌هایی که در زمینه هوش مصنوعی ساخته شده (Her) است؛ جایی که هوش مصنوعی به دوستی صمیمی و شریک عاطفی تبدیل می‌شود که می‌توان همیشه و به آسانی از طریق دستگاه‌های کوچک ـ شبیه گجت‌های «Rabbit R۱» که شرکت ربیت معرفی کرد و شکست خورد ـ با آن صحبت کرد.

بسیاری از فیلم‌ها چنین تصویری ارائه می‌دهند؛ هوش مصنوعی‌ای که به رفیقی معنوی و عضوی از خانواده بدل می‌شود به طوریکه می‌توان با ان زندگی و همزیستی کرد، آن‌قدر نزدیک و همراه که گویی شخصیت و احساسات دارد و می‌تواند به قهرمانان داستان کمک کند.